Golubac ili Golubački grad je srednjevjekovna tvrđava koja se nalazi u Nacionalnom parku Đerdap, na desnoj obali Dunava, četiri km nizvodno od današnjeg naselja. Smještena je na visokim liticama, na mjestu na kom se rijeka sužava, na samom ulazu u Đerdapsku klisuru.

Golubac je građen lepezasto i sastoji se od tri dijela: prednjeg, zadnjeg i gornjeg grada (sa citadelom). Čini ga ukupno deset kula i dvije velike kolske kapije. Kule su kasnije Turci ojačali otvorima za topove i dodavanjem još jedne kule oko 1480. godine. Ispred grada se nalazi prednji zid koji čini spoljni zid šanca, a koji je vjerovatno bio pun vode jer je povezan sa Dunavom koji ga je punio. Grad je teškim lancem povezan sa stenom Babakaj (koja i danas viri iz vode u sred Dunava), tako da je u potpunosti kontrolisao kako drumski, tako i riječni saobraćaj kroz Đerdapsku Klisuru.

Danas je Golubačka tvrđava zapuštena, unutrašnji drveni prilazi kulama su truli i opasni, pa je posmatranje tvrđave bezbjedno samo sa spoljne strane, a ulaz u tvrđavu, iako je moguć penjanjem uz zidine, nije preporučljiv iz bezbjedonosnih razloga. Iako zapušten, Golubac je vrlo posjećen, što zbog činjenice da kroz njega prolazi magistralni put, te i zbog toga što se nalazi blizu Lepenskog Vira, tako da ta dva lokaliteta tvore zajedničku turističku cjelinu. Napori, koje opština Golubac ulaže u ovo utvrđenje su usmereni ka afirmaciji značaja Golubačke tvrđave na turističkoj karti zemlje, pa i Evrope.

Zbog istorijskog značaja i izuzetne arhitektonske vrijednosti, Golubačka tvrđava je proglašena za spomenik od izuzetnog značaja 1979. godine.

Požarevac je značajan administrativni, ekonomski i kulturni centar Srbije, nalazi se na osamdesetak kilometara jugoistočno od Beograda. Smješten je između tri rijeke: Dunava, Velike Morave i Mlave i ispod brda Čačalica.

Požarevac je, kako privredni i kulturni, tako i administrativni centar i sedište Braničevskog okruga, od velikog značaja za cio region. Braničevski okrug pored Požarevca obuhvata i opštine Veliko Gradište, Golubac, Žabari, Žagubica, Kučevo, Malo Crniće i Petrovac.

Grad se prvi put pominje 1476. godine, a postao je poznat poslije Požarevačkog mira zaključenog 1718. godine između Austrije i Turske. Prva škola i jedna od najstarijih u Srbiji osnovana je u okviru lokalne pravoslavne crkve još 1733. godine (danas nosi ime Dositeja Obradovića).

Procvat doživljava dolaskom knjaza Miloša Obrenovića na vlast. Njegovom zaslugom u Požarevcu je 1819. godine podignuta Saborna crkva, dvor-konak (1825. godine) i nova čaršija (1827. godine). Godine 1842. Požarevljani su dobili pozorište, gdje je održana i premijera „Romea i Julije“, i uopšte nekog djela Vilijema Šekspira, na Balkanu.

U okolini Požarevca se nalazi veći broj značajnih arheoloških nalazišta a najveće je Viminacium u okolini Kostolca. Požarevac je poznat i po Ljubičevskim Konjičkim Igrama koje se tradicionalno održavaju svake prve nedelje u septembru na Požarevačkom Hipodromu.