Zrenjanin je treći grad po veličini u Vojvodini, poslije Novog Sada i Subotice, a najveći grad u srpskom dijelu Banata i njegov politički, privredni, kulturni i sportski centar. U njemu živi 130 000 stanovnika i više od 20 nacija. Kao naselje pod imenom Bečkerek po prvi put se u istorijskim spisima pominje još 1326. godine.

Nalazi se na raskršću značajnih kopnenih i vodenih puteva, udaljen 50 km od Novog Sada a 75 km od Beograda. Zrenjanin je bio centar prehrambene industrije i snadbevač cijelog tržišta nekadašnje Jugoslavije. Danas je Zrenjanin jedan od najatraktivnijih gradova za investiranje u Srbiji. Ovo je ujedno grad kulture, umjetnosti, sporta, mostova. U Zrenjaninu se poslednje nedelje u avgustu, još od 1986. godine održava i jedna od najstarijin manifestacija u Srbiji, “Dani piva”.

U starom jezgru grada se nalazi veliki broj kulturno-istorijskih spomenika od kojih je većina podignuta krajem XIX i početkom XX vijeka, kao i jedinstveno šetalište duž gradskih jezera, nastalih pregrađivanjem toka rijeke Begej. Raznolika nacionalna struktura stanovništa je uslovila i izgradnju većeg broja vjerskih objekata koji posjetiteljima otkrivaju bogatu istoriju grada.

Zrenjanin je autobuskim linijama veoma dobro povezan sa drugim velikim gradovima u Srbiji.

Adresa autobuske stanice:

Beogradska 22, 23000 Zrenjanin 
Tel: +381 23 541 000

Subotica (mađ. Szabadka) je najsjeverniji grad u Republici Srbiji, drugi po broju stanovnika u Autonomnoj Pokrajini Vojvodini. Po popisu iz 2002. godine ima 99.471 stanovnika. Nalazi se na 10 km udaljenosti od granice Srbije sa Mađarskom. Administrativni je centar Sjevernobačkog okruga.

Subotica se prvi put pominje 1391. pod mađarskim imenom Zabadka. Godine 1527. Subotica je bila prijestonica kratkotrajne srpske države samoproglašenog cara Jovana Nenada. Osmanlijsko carstvo je vladalo gradom od 1542. do 1686, kada je postala posjed Habzburške monarhije. Od polovine 18. vijeka ime joj je promijenjeno u Sancta Maria, po austrijskoj carici Mariji Tereziji. Ime grada je ponovo promijenjeno 1779. u Maria Tereziopolis, a ime Subotica (Szabadka) joj je vraćeno 1845. Subotica je 1918. ušla u sastav Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Od 2007. Subotica ima status grada u Republici Srbiji.

Grad je smješten u Panonskoj niziji koji ima dugu tradiciju i bogato kulturno naslijeđe. Opština, koja obuhvata grad i 18 prigradskih naselja, prostire se na površini od 1.008 kvadratnih kilometara.

Subotica je, zahvaljući svom geografskom položaju i marljivim žiteljima, tokom vremena postala najznačajniji administrativno-upravni, industrijski, trgovački, saobraćajni i kulturni centar u sjevernoj Bačkoj, a obližnje Palićko jezero je čini i turističko-rekreativnim centrom šireg područja.

U blizini grada je i priključak koji Suboticu povezuje sa Mađarskom na sjeveru i Južnom Evropom preko Beograda na jugu. Takođe, Subotica je željeznički povezana sa cijelom Evropom.

U saobraćajnom pogledu Subotica se, u pravom smislu riječi, nalazi na raskrsnici puteva i pruga. U neposrenoj blizini Subotice prolazi autoput E-75, a u samom gradu se ukrštaju magistralni pravci prema Novom Sadu (M-22.1), Somboru i Kelebiji (Mađarska) (M-17.1), Horgošu (M-22.1) i Senti (M-24)(dio do autoputa E-75 je realizovan, a ostali dio je u planu). Trasa pruge Beograd - Budimpešta prolazi kroz urbano jezgro i tu se račva sa pružnim pravcima prema Somboru, Horgošu, Crvenki i Baji. Sve ove činjenice doprinose svrstavanju Subotice u jedan od značajnijih saobraćajnih čvorova u Republici Srbiji.

Značajnije godišnje manifestacije u Subotici su:

"Međunarodni sajam preduzetništva",

"Međunarodni filmski festival - Palić",

"Međunarodni festival pozorišta za djecu Oton Tomanić",

"Ljetne pozorišne večeri",

"Dužijanca",

"Berbanski dani",

"Ujedinjene igre".