Skoplje je glavni i najveći grad Republike Makedonije kojeg naseljava gotovo četvrtina njenog stanovništva. Ovaj grad je na izuzetno značajnoj geografskoj poziciji – u jezgru Balkanskog poluostrva na transalbanskom i moravsko – vardarskom saobraćajnom raskršću. 

Tokom svoje duge istorije pretrpio je mnogobrojna razaranja, međutim najveće posledice na njegovu arhitekturu i kulturno – istorijsko nasleđe ostavio je zemljotres koji se dogodio 1963. godine. Nakon dugog niza godina, uslijedio je projekat „Skoplje 2014“ koji ima za cilj ponovnu izgradnju njegovih glavnih obilježja, stradalih tokom pomenutog zemljotresa.

Na gradskom trgu nalaze se skulpture, fontane i spomenici koji su produkt ovog projekta. Posebno se ističe spomenik Aleksandra Makedonskog na konju, koji je, izliven u bronzi, zajedno s fontanom visok 28 metara. Takođe, izdvajaju se i Muzej makedonske borbe, Trijumfalni luk, nova zgrada Ministarstva spoljnih poslova, novi Ustavni sud, Narodno pozorište i Arheološki muzej.

Glavni i najveći trg u Skoplju, središte gradskih dešavanja jeste Trg „Makedonija“ izgrađen u periodu između 1920. i 1940. godine, na kojem je smještena zgrada Narodne banke s mermernom fasadom, monumentalni oficirski dom, Ristićeva i palata Mazura.

Kao i većina velikih gradova, Skoplje ima svoj istorijski dio čiji se duh uprkos raznim turbulentnim vremenima uspio zadržati do današnjih dana. Taj dio naziva se Bit-Pazar, poznatiji kao „Čaršija“ i prostire se od Dušanovog mosta do Bit -pazara kao i od tvrđave Kale do rijeke Serave. Unutar čaršije nalaze se značajni kulturno – istorijski spomenici – mauzolej i sat – kula, dvije crkve i nekoliko džamija. Tokom druge polovine XX vijeka tu su podignuta zdanja koja čine Muzej Makedonije i zgradu Muzeja savremene umjetnosti.

Nezaobilazna turistička atrakcija svakako je i zadužbina Suli – han, smještena u Staroj skopskoj čaršiji. Podigao je Isa – beg Isaković polovinom XV vijeka. Tokom osmanske vladavine predstavljao je gradski han za smještaj putnika i trgovaca dok se danas u njemu nalaze skopski Fakultet likovnih umjetnosti i Muzej Stare skopske čaršije.

Značajne kulturno – istorijske znamenitosti grada: Tvrđava Kale; Daut - Pašin i Cifte hammam; Kameni most preko Vardara; Crkva Svetog Dimitrija, Saborni hram Svetog Klimenta Ohridskog; Manastir Svetog Pantelejmona u Nerezima; Isak-begova džamija i toranj; grob makedonskog heroja Goce Delčeva;

Povodom 2000 godina hrišćanstva u Makedoniji je podignut Milenijumski krst na planini Vodno do kojeg se direktno može doći žičarom. Uzdiže se iznad grada visinom od šezdeset i šest metara i moguće ga je vidjeti sa udaljenosti od tridesetak kilometara.

Tradicionalna makedonska kuhinja predstavlja mješavinu turske i slovenske kuhinje čiji su najpoznatiji specijaliteti pileći paprikaš, pileći gulaš, piletina s gljivama i u crnom vinu , punjene paprike, bunceka sa zeljem i goveđa pečena rebra. Kao poseban delikates izdvaja se nadaleko čuveni makedonski ajvar kao i burek, gevrek, banichka i taratur. Makedonija je zemlja čuvena po proizvodnji vrhunskih vina vrste Vranec, klasični Cabernet Sauvignon i blagi Merlot, kao i po rakiji „Žolta“ i skopskom pivu. Simbol noćnog provoda predstavljaju stare gradske kafane u kojima se uz sevdah i čašu omiljenog napitka u svakom trenutku može osjetiti gostoprimstvo i predusretljivost njenog stanovništva.

Autobska stanica Skoplje se nalazi u ulici Nikola Karev br.20

Info centar:

+389(0)2 2466 313
+389(0)2 2466 011
+389(0)2 2402 385 (faks)


info@sas.com.mk

Bijelo Polje se nalazi u dolini koju presijeca planinska rijeka Lim. Nekada je to zaista bilo polje, s proljeća prekriveno cvjetovima bijele rade, cvijeta koji je i polju i tamošnjem naselju odredio ime – Bijelo Polje. To je i značenje turske riječi  Akovo za varoš, nekada poznatu stanicu Dubrovačkih karavana, koja se zvala Nikolj–pazar.

Od svih gradova na sjeveru Crne Gore, Bijelo Polje ima najpovoljniji geografski položaj. Nalazi se na raskrsnici važnih puteva: na pruzi Beograd–Bar, na magistrali koja od Beograda vodi prema moru, dobre su veze Bijelog Polja i prema Pljevljima i Žabljaku, uz kanjon Tare, prema Beranama, Plavu i Rožajama i dalje Ibarskom magistralom prema Srbiji.

Sudeći po arheološkim nalazima na samom području grada, moguće je govoriti o postojanju jedne rimske naseobine na obali Lima, u neposrednoj blizini današnjeg centra Bijelog Polja. U naselju Pruška pronađen je bakarni rimski novčić cara Probusa iz druge  polovine 2. vijeka. Na lokalitetu latinskog groblja postojale su nadgrobne ploče iz vremena 2. do 3. vijeka n. e. Negdje pred Drugi svjetski rat, otkriven je na ovom lokalitetu žrtvenik sa natpisom od čvrstog bijelog kamena, podignut rimskom božanstvu Herkulu. Ovaj žrtvenik se danas čuva u crkvi Svetog Nikole u Nikoljcu. Vjerovatno je na području Bijelog Polja u doba Rimljana postojao grad (Municipijum) sa određenom samoupravom.

U opštini Bijelo Polje,zbog raseljavanja, danas  živi  15883 stanovnika, po popisu iz 2003 godine.