Aleksinac je grad u Srbiji i sjedište opštine u Nišavskom okrugu. Prema popisu iz 2022. ima oko 14 590 stanovnika. Aleksinac se nalazi na 30 kilometara od Niša, prema sjeveru, na autoputu prema Beogradu, ali je manje poznato da je on na raskrsnici još 2 magistralna puta, od kojih jedan vodi iz sjeveroistočne Srbije i Sokobanje preko Aleksinca u Toplicu; drugi put vodi iz Istočne Srbije preko Aleksinca, a dalje prema Kruševcu i Zapadnoj Srbiji.

Počev od XVI vijeka imamo podatke o Aleksincu i većini okolnih naselja. Najstariji podaci nalaze se u defteru za Kruševački sandžak, broj 55 pisanog 1516. godine. Iz njega zaključujemo da su skoro sva sadašnja naselja na toj teritoriji, kao i sam Aleksinac, srednjevijekovnog porijekla. 

U prošlosti, za razvoj Aleksinačkog kraja bilo je od velikog značaja što je kroz njega prolazio Carigradski drum, od kog se odvajao drum za Sokobanju i Knjaževac. Carigradskim drumom se prenosila roba iz Turske u Srednju Evropu, pa ga je zbog toga Knez Miloš temeljno popravljao i održavao.

Danas poljoprivredno zemljište zauzima čak 64% gradske teritorije, a oko 60%, domaćinstava se bavi poljoprivrednom proizvodnjom. Sa tim procentom Aleksinački kraj se ubraja u izradio razvijen poljoprivredni kraj. Najveći broj industrijskih preduzeća je zbog duboke finansijske krize zatvoren. Neka preduzeća su privatizovana, a neka čekaju na rekonstrukciju. Industrija je skoncentrisana u samom gradu i u Aleksinačkom Rudniku. 

Priodne ljepote Aleksinca ogledaju se u izuzetnoj raznolikosti pejzaža gde se smjenjuju pitome doline, guste šume, prostrani pašnjaci i visoki stenoviti vrhovi, tako da područije ove opštine ima sve uslove za razvoj seoskog turizma.

U gradu postoji Centar za kulturu i umjetnost, amatersko pozorište, Muzička škola, Zavičajni muzej i bogato opremljena narodna biblioteka. Aleksinac je uvijek bio gostoljubiv i otvoren grad. Sa parkom Brđanka, na kome se nalazi spomenik ruskim dobrovoljcima izginulim u ratu 1876. godine i Ruskom crkvom u selu Gornji Adrovac, podignutom na mjestu pogibije pukovnika Rajevskog, ruskog dobrovoljca, koji je i poginuo u borbi protiv Turaka 20. avgusta 1876. godine, zatim sa jezerom Bovan, sa dva srednjovjekovna manastira, u Lipovcu i u selu Praskovču, Aleksinac predstavlja značajnu turističku destinaciju u ovom dijelu Srbije. Seoski turizam se njeguje u selima Radevcu, Lipovcu i Gornjem Adrovcu u kojima su izgrađeni i adaptirani smještajni objekti koji turistima pružaju potpuni komfor. U ovim selima turisti mogu da se upoznaju sa tradicionalnim i skoro zaboravljenim zanimanjima i zanatima, pripremanjem tradicionalnih jela...Po podacima Organizacije za turizam i sport opštine Aleksinac, turisti koji posećuju grad najviše interesovanja pokazuju za obilazak istorijskih spomenika, crkava i manastira, takozvani vjerski turizam.

Kafići

Caffe Restart, Home, Babylon, Plan B, New pressing, Baron.

Restorani

Tiha noć, Zlatno ćoše plus, Iskra, Oaza, Morava

Manifestacije

Al rok fest, takmičenje harmonikaša Memorijal „Sanja Pavlović”, Smotra horova, orkestra i kamernih ansambala opštine Aleksinac

Smještaj

Popularni hoteli i moteli

Vila Vlasta, Aleksinac Centar-Vojislav Eror, Aleksinac Centar, Seosko turističko domaćinstvo Stojković, Bovanski Vidikovac

Šoping

MODA shopping centar, Robna kuća Đorđević, Balextra Aleksinac

Važni telefoni

Dom zdravlja 018 804-167

Apoteka 018 804-015

Dobrovoljno vatrogasno društvo 018 804-239

Hitna pomoć 018 804-366

Bačka Topola je gradsko naselje u Sjevernobačkom okrugu. Na sjeveru se graniči sa Suboticom, na sjeveroistoku sa opštinom Senta, na istoku sa opšinom Ada, na jugoistoku je opština Bečej, na jugu opština Mali Iđoš, jugozapadu opština Kula I na zapadu opština Sombor.

Turističko – geografski položaj opštine je izuzetno povoljan jer tu prolazi međunarodni put u pravcu sjever – jug, autoput Koridor 10, međunarodna željeznička magistrala Budimpešta – Beograd kao I savremeni regionalni putevi.
Teritorija opštine je naseljena od praistorije, o čemu svjedoče i arheološke iskopine. U kasnijem periodu na ovim područjima su živeli Sarmati i Avari, a od IX vijeka Mađari. Prilikom iskopavanja, nađeni su ostaci naselja i groblja ovih naroda. U srednjem vijeku, na mjestu današnje Bačke Topole, postojala je crkva pod nazivom Pustatemplom.

U istoriji naselja 1750-a godina predstavlja prekretnicu. Te godine, 15-og septembra, grof Antun Grašalković zadužuje slobodnjaka, Ferenca Čizovskog za naseljavanje bačkotopolske pustare. Pal Krai je za zasluge u borbama protiv francuskih snaga 1800. godine kao nagradu dobio Bačku Topolu. Porodica Krai počinje da razvija naselje, i već 1806. godine dobija status varošice kao središta ovog kraja sa pravom održavanja tri vašara godišnje. Početkom 1849. godine, Bačka Topola je opljačkana i grad je djelimično izgoreo. Nakon Mađarske revolucije, život se polako obnavljao.

U drugoj polovini XIX vijeka, grad se razvija i započinje industrijalizacija.

Razvoj je tokom Prvog svjetskog rata donekle usporen i djelimično preusmjeren. Nakon Drugog svjetskog rata razvoj Bačke Topole je doživio korjenite promjene i krenuo novim pravcima. Počinje obimna izgradnja i snažna industrijalizacija, mijenja se i izgled i ambijent grada. Danas, opština Bačka Topola spada u srednje razvijene opštine Srbije.