Kragujevac je sa 179.417 stanovnika na teritoriji Grada, prema popisu iz 2011, četvrti grad po veličini u Srbiji , i sjedište Šumadijskog okruga, a nalazi se oko 120 kilometara južno od Beograda. Podignut je na obalama rijeke Lepenice, u kotlini između krajnjih ogranaka Rudnika, Crnog vrha i Gledićkih planina. Kragujevac je prvi put spomenut u turskom popisnom defteru iz 1476. godine kao "Kragujfoča". Ime je dobio po ptici kraguj (vrsti jastreba) koja je u srednjem veku korišćena za lov, a danas zauzima počasno mjesto na gradskom grbu. 

Po mnogo čemu ovaj grad možemo nazvati „prvim u Srbiji“ – bio je prva prestonica moderne srpske države (1818-1841), u njemu su osnovane prva gimnazija u Srbiji, kao i Licej, preteča Univerziteta u Beogradu, prvi sud, prvo pozorište, prve novine, prva apoteka, galerija slika, muzej, biblioteka… U gradu postoji više značajnih institucija od regionalnog, a neke i od nacionalnog značaja u oblasti kulture i umjetničke djelatnosti.

Kragujevac je značajan privredni, kulturni, obrazovni i zdravstveni centar Šumadije, Pomoravlja i susjednih regiona, i danas je jedan od najjačih administrativnih i industrijskih centara u Srbiji. Zahvaljujući željezničkom i drumskom saobraćaju, Kragujevac je povezan sa Beogradom, Nišom, Kraljevom, Čačkom i drugim gradovima. Najpoznatiji je po fabrici automobila "Zastava" i istoimenoj fabrici oružja.

To je grad sa bogatom istorijom i kulturnim nasleđem. Jedno od najznačajnijih istorijskih mjesta u Kragujevcu je Spomen-park, posvećen stradanjima civila tokom Drugog svetskog rata. Ovaj spomenik podseća na masakr koji se desio 21. oktobra 1941. godine, kada je u Kragujevcu pogubljeno više od 7.000 ljudi. Spomen-park se sastoji od spomen-kapele, spomenika, muzeja, kao i memorijalnog kompleksa koji je savršeno dizajniran da odražava značaj ovog tragičnog događaja.

U samom centru grada posjetioci mogu istraživati istorijske znamenitosti kao što je knežev arsenal. Uz šetnje kroz staro gradsko jezgro, možete obići brojne kafane, prodavnice suvenira i restorane koji nude tradicionalnu srpsku kuhinju. Ako želite da se dublje upoznate sa istorijom ovog grada, obavezno posjetite Muzej Kragujevca.

Noćni provod

Klub Tresor, Klub Caffe Caffe, "Geto", "Dionis"

Restorani

"Mustang", "Gastro Komitet 27", Restoran Dvorište, "Biblioteka Kod Milutina", "Oranica Woodland", "Vega"

Konobe

Konoba Akustik Kragujevac, Garden House caffe, Kafana Balkan, Tapas bar

Manifestacije

ARSENAL fest, Joakimfest, Međunarodni Džez festival OFF. Međunarodni muzički festival OKTOH, Međunarodni lutkarski festival "Zlatna iskra"

Smještaj

Popularni hoteli i moteli

Hotel Šumarice, Hotel Ženeva, Hotel Ravni Gaj, Hotel President De Luxe, Hotel Zelengora, Hotel Industrial

Šoping

BIG FASHION Kragujevac, "Decathlon", Tržni centar Radnički

Važni telefoni

Hitna pomoć 194

Policija 192, +381 34 378-200

Vatrogasna brigada 193

Autobuska stanica +381 34  354-659 , +381 34 354-660

Dom zdravlja +381 34 32 30 52

Inđija je gradsko naselјe i sedište opštine Inđija u Sremskom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 26025 stanovnika. Zajedno sa Srbima koji čine većinski deo, na teritoriji Opštine žive još Hrvati, Mađari, Slovaci, Ukrajinci, Romi, Makedonci, Rusini, Rusi, Bošnjaci, Bugari, Česi i drugi. Grad Inđija administrativno pripada Sremskom okrugu u Vojvodini. Inđija je železnička raskrsnica Srema. Kroz Inđiju prolazi železnička pruga Beograd-Novi Sad-Subotica, te Beograd-Stara Pazova-Ruma-Sremska Mitrovica. Pored Inđije prolazi i međunarodni auto-put Beograd-Novi Sad-Subotica-Budimpešta.

Od reke Dunav i naselјa Stari Slankamen, udalјena je 19 km. Od aerodroma Nikola Tesla udalјena je oko 40 km.

Inđiju prvi put pominje despot Jovan Branković 1496. godine, ali sasvim sigurno je da su lјudi ovde živeli pre 1455. Dok je bila pod vlašću Osmanskog carstva, u Inđiji su živeli pretežno Srbi. 1717. godine, Inđijom je zavladala Habzburška dinastija, pa je grad postao feudalna oblast pod Markom Pejačevićem.

Srednjovekovna Inđija bila je smeštena nešto severnije od današnje. Današnju Inđiju osnovali su Srbi iz Beške 1746, kada je grad brojao 60 kuća. 1791. godine, grad već broji 122 kuće i 1.054 stanovnika. Početkom XIX veka, Nemci i Česi naselјavaju Inđiju, a krajem istog veka dolaze i Mađari.

Razvoj Inđije je usko povezan i sa razvojem železničke infrastrukture, koja se razvila 1883. godine iz tri pravca: od Subotice sa severa, od Sremske Mitrovice preko Rume sa zapada, te od Beograda sa jugoistoka. Tako je Inđija postala železnička raskrsnica Srema, kao i cele Vojvodine.

Različiti rajmovi počeli su da se održavaju početkom XIX veka, u vreme kada je osnovana državna poštanska služba. Telegraf počinje da radi u Inđiji 1850. godine, a poštanski prenos novca započet je 1886. godine. Prva banka je osnovana 1897. godine, kao i prva trgovačka škola.

Prva elektrana u Inđiji počinje sa radom 1911. godine. Industrijski napredak u Inđiji je započet osnivanjem mlinova sredinom XIX veka. Prvi veći mlin na paru, kapaciteta od deset vozila pšenice na dan, napravila je kompanija iz Budimpešte, 1890. godine. Posle mlinova, sledile su razne fabrike. Tradicija proizvodnje nameštaja i tepiha, započeta je 1876. godine. Na početku XX veka, osnovana je poznata fabrika za proizvodnju krzna.

U ovom periodu Inđija postaje tradicionalna odrednica za trgovinu i centar uspešnih trgovinskih kompanija.

Prvi moderan put u Srbiji, prolazio je kroz Inđiju još 1939. godine.

Između dva svetska rata, Inđija je bila najrazvijenije mesto u Vojvodini, kao i duhovni i kulturni centar Nemaca u Sremskom regionu. Posle 1944. godine i novih seoba, Inđija ponovo postaje naselјena uglavnom Srbima.

Nakon Drugog svetskog rata, osnovane su mnoge nove fabrike, za široku proizvodnju; od prehrambenih proizvoda, tekstila, građevinskog materijala, pa do industrije za obradu metala. Šezdesetih godina XX veka, u Inđiji naglo raste broj malih i srednjih preduzeća.