Banja Luka është qyteti më i madh i njësisë së Republikes se Serbise dhe qyteti i dytë më i madh në Bosnje dhe Herzegovinë pas kryeqytetit Sarajevë. Qyteti shtrihet në lumin Vrbas dhe është i njohur në vendet e ish-Jugosllavisë për të qenë i mbushur me rrugët me pemë, bulevardet, kopshtet dhe parqet. Sipas regjistrimit të vitit 2013, Qyteti i Banja Lukës ka 185,042 banorë.

Banja Luka ka një klimë moderate të lagësht subtropikale që kufizon një klimë të lagësht kontinentale, me dimër të ftohtë dhe verëra të ngrohta. Muaji më i ngrohtë i vitit është korrik, me një temperaturë mesatare prej 21.3 ° C. Muaji më i ftohtë i vitit është janari, kur temperaturat mesatare janë afër ngrirjes në 0.8 ° C.

Për shkak të historisë së saj të gjatë, Banja Luka është e pasur me kulturë. Ka disa muze, duke përfshirë Muzeun e Bosancës Krajinës, Muzeun Etnografik të themeluar në vitin 1930, dhe Muzeun e Artit Modern të Republika Srpska, i cili gjithashtu quhet Muzeu i Artit Bashkëkohor MSURS. Banja Luka është gjithashtu shtëpia e teatrit kombëtar dhe bibliotekës, që të dyja datojnë që nga gjysma e parë e shekullit të 20-të, si dhe teatrot e tjerë. Selia e Arkivit të Republikës Sërbska gjendet në ndërtesën e njohur si Shtëpia e Çarçafës ose Shtëpia Imperiale, e ndërtuar rreth vitit 1880. Ajo ka qenë në përdorim të vazhdueshëm publik më gjatë se çdo strukturë tjetër në Banja Luka.

Bukuritë natyrore të zonës përreth garantojnë qytetin e Banja Lukës një pozitë të mirë në turizëm. Ai qytet dhe zona përreth mburremi një numër tërheqjesh turistike të njohura. Ndër më të famshmet janë pishinat, burimet termale dhe Spas në rajon. Për shkak të parqeve dhe mbi 10 000 pemëve, Banja Luka dikur quhej "Qyteti i Gjelbër".

Ulqini është themeluar rreth shekullit V p.e.s. nga ilirët. Gjatë mesjetës ishte nën udhëheqjen sllave dhe pastaj nën atë të Balshajve. Në këtë kohë ishte qendër e rëndësishme e pushtuesve të rinjë. Më 1405 u morr nga Republika e Venedikut e pasaj më 1571 nga Perandoria Osmane. Në Ulqinin osman jetoi vitet e fundit të jetës edhe "mesia i rremë", Sabataj Cevi. Më 1880 e pushton Principata e Malit të Zi. Gjatë gjysmës së dytë të shekullit XX, Ulqini do të përjetoj edhe epokën e tij të artë, që u ngrit nga turizmi i nivelit të lartë.

Ulqini gjendet në pjesën jugore të Malit të Zi dhe është qyteti më jugor i tij. Qyteti laget nga Deti Adriatik dhe lartësia e tij mbidetare është rreth 7 metra. Në afërsi të Ulqinit gjendet Liqeni i Shasit, të cilin ornitologët e quajnë "miniatura e liqenit të Shkodrës", i pasur me peshq dhe zogj uji, si dhe Fusha e Shtojit, tërheqje e veçantë në bregdetin Adriatik për gjahtarë. Si pasuri tjetër hidrografike është edhe Lumi Buna.

Ulqini karakterizohet me variantin Adriatik të klimës mesdhetare dhe me vegjetacionin subtropikal. Ulqini ka klimë të përshtatshme dhe nga ky aspekt mundë të krahasohet me qendrat më të njohura turistike të Mesdheut. Temperatura mesatare gjatë vitit është 16 °C. Muaji më i ftohtë është janari e më i nxehti është korriku. Temperatura maksimale absolute është 38.5 °C në korrik ndërsa temperature absolute minimale është -8.4 °C në janar.. Mesatarja e ditëve me diell ne Ulqin është 218 ditë, qe do te thotë mesatarisht 2,706 orë ne vit, ose 7.4 orë në ditë.

Në pjesën e përgjysmuar të zonës më dinamike të Mesdheut është një habitat për njëzet mijë specie të zogjve ndër të cilët janë pelikanët, karpatët etj. Çfarë e bën atë unik në krahasim me vende të tjera turistike është një monument natyror të Malit të Zi - Valdanos dhe Ada Bojana.

Gjiri i Valdanos, si një plazh me gjatësi prej 376 metrash, është burimi i harmonisë natyrore për ne. Monumenti më i madh i ullinjve është në Mal të Zi si tetëmbëdhjetë mijë pemë ulliri, moshat mesatare prej rreth tetëqind ndërtesash.

Ada Bojana është një fenomen i rrallë natyror, duke pasur parasysh faktin se fundi i shtratit të tij është dy ose pesë metra nën nivelin e detit, në një distancë prej tridhjetë e gjashtë kilometra në rrjedhën e sipërme. Në luginën e saj ka ujin e detit dhe lumit. Ai përfaqëson një rezervë natyrore me rëndësi të jashtëzakonshme për florën dhe faunën.

Për të dashuruarit me përmbajtje kulturore dhe historike, me siguri janë të paevitueshme vizitat në Qytetin e Vjetër të Shasit, Qytetin e vjetër të Ulqinit, Hamami dhe Çarshija, Kuli Balshiq dhe Sahat Kula, Xhamia e Kisha në Qytetin e Vjetër, Bregdetarët e Detit, dhe Kisha e Shën Nikollës.

Plazhet e Ulqinit

1. Me rërë: „Ada Bojana“, „Miami beach“, „Safari“, „MCM“, „Kite Surf Dolcinium“, „Tampico“, „Toni Grill“, „Tropicana“, „Ivana“, „Mojito“, „Coco“, Mala plaža, „Adriatica“, „Saranda“, „Copacabana“
2. Me gurë: „Albatros“, „Aquarius“, Ženska plaža, „Valdanos“, „Liman II“, „Sapore di Mare“.

Ngjarjet më të rëndësishme:

• Festivali i fëmijëve - shkurt;
• Dita e Bashkisë së Ulqinit - prill;
• Pro Beach shofer - Prill;
• Kite Surf Competition - Qershor;
• Festivali i Soulit Jugor - Qershor;
• Festivali I vjetër - Korrik;
• Panairi i Librit - Korrik;
• Ngjarja e Piratëve dhe Servantusit – August;
• Skena Verore - Gusht;
• Festivali Ndërkombëtar i Dolcinium - tetor